ஸ்ரீ ஆருணாசல நவமணிமாலை
śrī aruṇāchala navamaṇimālai
Necklet of Nine Gems
அசலனே யாயினு மச்சவை தன்னி லசலையா மம்மையெதி ராடு - மசல வுருவிலச் சத்தி யொடுங்கிட வோங்கு மருணா சலமென் றறி.
achalanē yāyi-num achcha-vai tan-nil
achalai-yām ammai-yedi rādum – achala
uru-vilach sakti oḍuṅ-giḍa vōṅ-gum
aruṇā chala-men ḍṛaṛī.
1. Although (Siva) is motionless by nature, he dances before the Mother (Sakti) who stands still in the court (of Chidambaram). But know that that Sakti is withdrawn into His unmoving Self and He stands in His grandeur as the towering Arunachala.
சத்திய சிற்சுக மன்றிப் பரவுயிர் சாரயிக்க மர்த்தவத் தத்வ மசியரு ணப்பொரு ளாமசலத் தர்த்தங் கனமது வாகுஞ்செவ் வாட்க வாரொளியா முத்தி நினைக்க வருளரு ணாசல முன்னிடவே
sattiya chit-sukam anḍṛip para-vuyir sārayik-kam
artta-vat tatva masi-aruṇap poruḷām achalattu
artaṅ gana-madu āguñ-sev vādaka āroḷi-yām
mukti ninakka aruḷ-aruṇā chala munni-ḍavē.
2. When one enquires into the meaning of Arunachala, which is lustrous like red gold and bestows Liberation, one finds that the word ‘Aruna’ means Sat, Chit and Ananda (Existence, Consciousness and bliss), the identity of the individual self and the Supreme Self (according to the Mahavakya. ‘That thou art’) and that the word ‘Achala’ means perfection.
அருணா சலத்திலுறு கருணா கரப்பரம னருணார விந்த பதமே போருணாடு சுற்றமொடு வருணாதி பற்றியுள மருணாட லற்று நிதமுந் தெருணா டுளத்தினின லருணாடி நிற்குமவ ரிருணாச முற்று புவிமேற் றருணாருணக்கதிரி னருணாளு முற்றுசுக வருணால யத்தி லிழிவார்
aruṇā chalat-tiluṛu karuṇā karap para-man aruṇāra vinda padamē
poruḷ ṇāḍu suṭṛa-moḍu varu-ṇāḍi paṭṭṛi-yuḷa maru-ṇāḍa laṭṭṛu nidamum
teruḷṇā ḍulat-tini-nal aruḷ ṇāḍi niṛku-mavar irul-ṇāsa muṭṭṛu bhuvimēl
ṭaruṇā ruṇak-kadi-rin arulṇāḷu muṭṭṛu-suka varu-ṇāla yattil izhivār
3. Persons with minds free from attachment to riches, lands, relatives, caste and the like and, having become pure, seek benign grace at the red lotus feet of the Lord of Compassion presiding over Arunachala (or, abiding as Arunachala), rid themselves of their ignorance and, attaining the grace which shines like the rays of the rising sun, always abide in this world happy, sunk in the Ocean of Bliss.
அண்ணா மலையுனை யெண்ணா னெனவெனை யண்ணாந் தேங்கிட வெண்ணாதெ மண்ணா மலவுட லெண்ணா வகமென மண்ணா மாய்ந்திட வொண்ணாதே தண்ணா ரளிசெறி கண்ணா டோருகிறி பண்ணா தென்னிரு கண்ணாளா பெண்ணா ணலியுரு நண்ணா வொளியுரு வண்ணா லென்னக நண்ணாயே.
aṇṇā malai-yunai eṇṇān ena-yenai aṇṇān dēṅgiḍa eṇṇādē
maṇṇā mala vuḍal eṇṇa aha-mena maṇṇā māindiḍa voṇṇādē
taṇṇār aḷiseṛi kaṇṇā ḍoru-kiri paṇṇā denniru kaṇṇāḷā
peṇṇāṇ ali yuru naṇṇā oḷi-yuru aṇṇā lennaga naṇṇāyē.
4. Annamalai! Delight of my Eyes! Lord who art Consciousness Itself, beyond differences of male, female and neuter! Do not think of letting me pine away in despair as one unmindful of Thee (for Thou art ever in my mind)[iv]. Is it not unbecoming Thy Grace that I should be reduced to dust mistaking the vile body for the Self? Do not therefore deceive me in any manner but turn Thy full and refreshing glance upon me. Abide in my heart.
சீரான சோணகிரி சிறக்க வாழுஞ் சிற்சொருப னாமிறையே சிறிய னேன்றன் பேரான பிழையெல்லாம் பொறுத்துக் காத்துப் பின்னுமிவன் பாழிதனில் வீழா வண்ணங் காரான கருணைவிழி கொடுப்பா யின்றேற் கடும்பவத்தி னின்றுகறை யேற மாட்டே னேரான துண்டோதாய் சிசுவுக் காற்று நிகரற்ற நலனுக்கு நிகழ்த்து வாயே.
īrāna sōṇa-giri siṛakka vāzhum chiṛso-rupa nāmiṛaiyē siṛiya nēnḍṛan
pērāna pizhai-yellām poṛuttuk kāttup pinnu-mivan pāzhi danil vīzhā vaṇṇam
kārāna karuṇai-vizhi koḍuppā yinḍṛēl kaḍum-bavatti ninḍṛu-karai yēra māṭṭēn
nērāna duṇḍō-tāi sisuvuk kāṭṭṛum niga-raṭṭṛa nala-nukku nigazhttu vāyē.
5. Lord! Who art Consciousness Itself, reigning over the famous Killer of Kama’ Thou art always called by Thy votaries. Yes, that is true. But, Lord of Arunachala, I doubt whether this (name) fits Thee. If it is fitting, how can the Invisible One (Kama), the mighty, dare, brave and valiant though he be, to creep into a mind sheltering under Thy Feet Who art his killer?
அண்ணா மலையா யடியேனை யாண்ட வன்றே யாவியுடற் கொண்டா யெனக்கோர் குறையுண்டோ குறையுங் குணமு நீயல்லா லெண்ணே னிவற்றை யென்னுயிரே யெண்ண மெதுவோ வதுசெய்வாய் கண்ணே யுன்றன் கழலிணையிற் காதற் பெருக்கே தருவாயே.
aṇṇā malai-yāi aḍi-yēnai āṇḍa vanḍṛē āvi-yuḍal
koṇḍāi enakkōr kuṛai-yuṇḍō kuṛaiyuṅ guṇa-mum nīyal-lāl
eṇṇēn ivaṭ-ṭṛāi yennu-yirē eṇṇam eduvō adu-sei-vāi
kaṇṇē unḍṛan kazhali-ṇaiyil kādal perukkē taru-vāyē.
7. Annamalai! As soon as Thou didst claim me, my body and soul were Thine. Can I then lack anything? (What else can I desire?). I can think only of Thee (hereafter), not of merit and demerit, O my Life. Do as Thou wilt, then, my Beloved, but grant me only ever increasing love for Thy Feet!
புவிக்குட் பொங்கிடும் புவிச்சொற் புங்கவன் புரிக்குட் புண்ணியன் சுழிக்குட் சுந்தரன் றவற்குச் சுந்தரஞ் சதிக்குற் பன்னனந் தலத்திற் புன்புலன் சழக்கிற் றுன்புறுந் தவிக்குத் துஞ்சிடும் படிக்குத் தன்னுளந் தழைக்கத் தன்பத மெனக்குத் தந்தனன் சிவக்கச் சின்மயஞ் செழிக்கத் தன்மயஞ் செகத்திற் றுன்னுசெம் பொருப்புச் செம்மலே.
buvik-kuṭ poṅgi-ḍum buvic-chol puṅga-van purik-kuṭ puṇṇi-yan suzhik-kuṭ sundaran
ṭavaṛ-kuch-sundaram sadik-kuṛ panna-nan talit-til pun-pulan chazhak-kil tun-buṛun
tavik-kut tuñji-ḍum paḍik-kut tan-nuḷam tazhaik-kat tan-padam enak-kut tanda-nan
sivak-kac chin-mayam chezhik-kat tan-mayam jegat-til ṭunnu-sem porup-puch chemmalē.
8. I was born at holy Tiruchuzhi, the seat of Bhoominatheswara, renowned in the world, to the virtuous Sundara and his faithful wife Sundari. In order that Siva, the Absolute Consciousness, might shine forth and the Self flourish and that I might be rescued from the misery of the world and the snares of the despicable senses, the Lord of the Red Hill (Arunachala) raised me to His state.
அம்மையு மப்பனு மாயெனைப் பூமியி லாக்கியளித் தம்மகி மாயையெ னாழ்கடல் வீழ்ந்துயா னாழ்ந்திடுமுன் னென்மன மன்னி யிழுத்துன் பதத்தி லிருத்தினையால் சின்மயனாமரு ணசல நின்னருட் சித்ரமென்னே.
amma-yum appa-num āyen-aip būmi-yil ākki yaḷittu
ammahi māyai-yen āzhkaḍal vīzhndu-yān āzhndiḍu-mun
enmana manni yizhut-tun padat-til irutti-naiyāl
chinmaya nām-Aru-ṇāchala ninnaruḷ chitra mennē.
9. Bearing and tending me in the world in the shape of my father and mother Thou didst enter my heart and before I fell into the deep sea called Jaganmaya and was drowned, Thou didst draw me to Thee and keep me at They Feet. How shall I describe Thy wonderful Grace, O Arunachala who art Consciousness Itself?